„საქართველო ბერტოლდ ბრეხტის პიესის „კავკასიური ცარცის წრის“ ბავშვი არ არი. მას თავისი შეხედულებები და პოზიციები გააჩნია და დროა ქართველი ხალხის მისწრაფებებს მეტი პატივი მიაგონ.“ ეს არის ამონარიდი საქართველოში დიდი ბრიტანეთის ყოფილი ელჩის ალექსანდრა ჰოლ ჰოლის წერილიდან, სადაც ის ამერიკის ახალი ადმინისტრაციის პირობებში ამერიკა-საქართველოს ურთიერთობებზე და რუსეთის როლზე საუბრობს.
ბრიტანეთის ყოფილ ელჩს და ამჟამად ამერიკის "ატლანტიკური საბჭოს" მკვლევარს, „ამერიკის ხმის“ ჟურნალისტი ნანა საჯაია ესაუბრა.
პრეზიდენტ ტრამპის პირველივე კვირა წინააღმდეგობრივი განკარგულებებით გამოირჩევა. საგარეო პოლიტიკაში რა ცვლილებებს ელოდებით?
პირველივე დღეებიდან ნათელია, რომ პრეზიდენტი ტრამპი აპირებს იმის გაკეთებას, რასაც ამომრჩეველს საპრეზიდენტო კამპანიის დროს პირდებოდა. რაც შეეხება საგარეო პოლიტიკას, მიმაჩნია რომ ბევრი რამ ჯერ ისევ გაურკვეველია. ის აცხადებს, რომ მისი მთავარი ორი ამოცანა უსაფრთხოების და კეთილდღეობის უზრუნველყოფაა. ამასთანავე ამბობს, რომ ამერიკას პირველ ადგილზე დააყენებს, თუმცა უცნობია როგორ აპირებს ამის განხორციელებას.
რუსეთზე და მის პრეზიდენტზე გაკეთებულმა განცხადებებმა ბევრის შფოთვა გამოიწვია, უნდა ველოდეთ თუ არა “გადატვირთვის” მორიგ პოლიტიკას?
ჯერ-ჯერობით ნაადრევია იმაზე საუბარი, რომ ამერიკის რუსეთის პოლიტიკა მთლიანად გარდაიქმნება. თუმცა ნათელია, რომ პრეზიდენტ ტრამპს რუსეთის პრეზიდენტთან ურთიერთობების გაუმჯობესება სურს.
ამ ურთიერთობას არაერთხელ ეწოდა „ფლირტი“ ტრამპს და პუტინს შორის. თქვენი აზრით, როგორ აისახება ეს რეგიონის ქვეყნებზე, მაგალითად, საქართველოზე და უკრაინაზე?
ჩემი აზრით, პრეზიდენტ ტრამპის მხრიდან პუტინით აღფრთოვანება იმითაა გამოწვეული, რომ მას ძლიერ ლიდერად ხედავს, რომელიც მტკიცედ იცავს რუსეთის ინტერესებს. ამის მსგავსად, ამერიკის ინტერესების დაცვა მნიშვნელოვანია ტრამპისთვის. ახლა მთავარი კითხვაა რამდენად დაემთხვევა ამერიკის და რუსეთის ინტერესები ერთმანეთს.
საქართველოსადმი ჩემი რჩევა იქნება თეთრი სახლის ახალ ადმინისტრაციასთან კავშირები რაც შეიძლება მოკლე ვადებში დაამყაროს.
ბოლო სტატიაში წერთ, რომ რუსეთის მიერ შევიწროებული ქვეყნები ამერიკის გარეშეც უფრო პროაქტიურები უნდა იყვნენ. ამ მოცემულობაში, როცა რუსეთი საქართველოს ოკუპაციას აგრძელებს, რამდენად რეალისტურია ეს ხედვა?
რეალისტურია თუ არა საქართველოს მარტო აღუდგეს რუსეთს? ალბათ, არა. მაგრამ საქართველო მარტო არ არის. ის უფრო დიდი, საერთაშორისო საზოგადოების ნაწილია. საქართველო ნატოს წევრი არ არის, მაგრამ ალიანსის ქვეყნებთან ძალიან მყარი კავშირები აქვს, ასევე აქვს ორმხრივი თანამშრომლობა ჩემს სამშობლოსთან, დიდ ბრიტანეთტან და შეერთებულ შტატებთან. საქართველოსთვის ეს კარგი მექანიზმია, რათა თავისი პრობლემები გაახმოვანოს და რუსეთის წინააღმდეგ მყარად იდგეს.
პუტინი ეცდება თავისი ინტერესები გაატაროს, როგორც საქართველოში, ასევე უკრაინაში. თუ მას არ დაანახე რა არის დასაშვები და რა მიუღებელი, მომავალში სხვა პრობლემები წამოიჭრება.
მიუხედავად იმისა, რომ დონალდ ტრამპს სენატსა და წარმომადგენელთა პალატაში თანაპარტიელთა უმრავლესობა ჰყავს, მის შეხედულებებს კონგრესში ბევრი რესპუბლიკელი არ ეთანხმება. გაძლევთ თუ არა ეს იმედს იმ თვალსაზრისით, რომ კონგრესი შემაკავებელ და გამაწონასწორებელ როლს შეასრულებს?
კი და არა. წლის დასაწყისში საქართველოში სენატორები მაკკეინი და გრემი ჩავიდნენ და საქართველოს მხარდაჭერა კიდევ ერთხელ გამოუცხადეს.
ჩემი აზრით, ამერიკის ახალ ადმინისტრაციას აქვს სურვილი, რომ საერთაშორისო ასპარეზზე ამერიკა უფრო ძლიერი და პატივსაცემი გახდეს. მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ეს დიდება საქართველოს ან სხვა ქვეყნების ხარჯზე უნდა იქნეს მიღწეული.
საქართველოს და შეერთებულ შტატებს ბევრი საერთო ღირებულება აქვთ, საქართველო საერთაშორისო უსაფრთხოების ღირებული ნაწილია, ის აქტიურად მონაწილეობს ნატოს ოპერაციებში. საქართველოს ასევე შეუძლია დაეხმაროს ამერიკას, პრეზიდენტ ტრამპისთვის ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანეს საკითხში, როგორიცაა რადიკალური ისლამის და ტერორიზმის წინააღმდეგ ბრძოლა. საქართველომ ამ ყველაფერის ჩვენება უნდა მოახერხოს.
ერთ-ერთ ბოლო ინტერვიუში პრეზიდენტმა ტრამპმა განაცხადა, რომ დაჯგუფება “ისლამური სახელმწიფოს” დასამარცხებლად ითანამშრომლებს რუსეთთან. არსებობს შიში, რომ ამას შეიძლება საქართველოს ან უკრაინის ინტერესები შეეწიროს. იზიარებთ ამ შიშს?
არსებობს საფრთხე, რომ რუსეთთან თანამშრომლობის გაუმჯობესებისას ნაკლები ყურადღება დაეთმობა საქართველოს და უკრაინას. ამიტომაც ძალიან მნიშვნელოვანია ამ ქვეყნებმა მოკავშრეებთან და მეგობრებთან ერთად შეერთებულ შტატებს აჩვენონ, რომ რუსეთთან თანამშრომლობა მათ ხარჯზე არ უნდა მოხდეს.
საქართველო ნათელი მაგალითია იმისა თუ რისი მიღწევა შეიძლება ევროკავშირის და ნატოს მხარდაჭერით. საქართველო სხვა ქვეყნებისთვის მოდელად რჩება.
ვისურვებდი საქართველოდან ამერიკის ახალმა ადმინისტრაციამ გაერთიანებული, ძლიერი მესიჯი მიიღოს, მესიჯი თქვენს საერთო ღირებულებებზე და სამომავლო თანამშრომლობაზე.
ამისთვის მნიშვნელოვანია ყველა პოლიტიკურმა დაჯგუფებამ ამ საკითხზე ითანამშრომლოს. უკანასკნელი 4 წლის განმავლობაში საერთაშორისო ასპარეზზე საქართველომ ბევრი „ბინძური თეთრეული“ გამოფინა, იმედი მაქვს ქართული პოლიტიკური სპექტრი ამას უკან მოიტოვებს.
